image caption: -ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੁਰੇਵਾਲ

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਤੇ ਇਨਸਾਫ ਬਨਾਮ ਭਗਵਾਂ ਤੇ ਸਿਆਸੀ ਗੈਂਗਤੰਤਰ

ਭਾਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੋਦੀ ਦੇ ਬੇਟੀ ਪੜ੍ਹਾਓ, ਬੇਟੀ ਬਚਾਓ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ 8 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਹਸ਼ਰ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੱਜ਼ਤ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਜੰਤਰ-ਮੰਤਰ &rsquoਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੇ ਇਨਸਾਫ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਾ ਪਿਆ ਹੈ| ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ 22 ਜਨਵਰੀ 2015 ਦੌਰਾਨ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਪਾਣੀਪਤ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ| ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਥੋਂ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇਜ਼ਤ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਉਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ| ਅਤੇ ਇਹ ਕੋਈ ਆਮ ਕੁੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ| ਇਨ੍ਹਾਂ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ| ਪਰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਅਦਬੀ ਤੋਂ ਸਿਵਾਇ ਕੀ ਮਿਲਿਆ? 
ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਮਾਫੀਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਲੁੱਟਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ| ਜਿਹਨਾਂ ਭਲਵਾਨ ਬੱਚੀਆਂ ਨਾਲ ਦੁਖਾਂਤ ਬੀਤਿਆ,ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੱਢੀ| ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ  ਲੰਬੇ ਅਰਸੇ ਤੱਕ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ|  ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਪਹਿਲਵਾਨਾਂ ਦੀ ਮੰਨੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਗਿਣਤੀ 700 ਤੋਂ  ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀ ਹੈ| ਇਸ ਤੋਂ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਖਿਡਾਰਨਾਂ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਔਖੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ| ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਕਿਸੇ ਲਈ ਵੀ ਔਖਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਹੀ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਪਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੰਘ  ਗਿਆ ਸੀ| ਅਤੇ ਅਖ਼ੀਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੰਤਰ-ਮੰਤਰ ਉਪਰ ਧਰਨਾ ਦੇਣਾ ਪਿਆ| ਇਹ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਲਈ ਖਾਪ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਖਲੋ ਗਈਆਂ ਹਨ| ਇੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਕਿੰਨੀ ਔਖੀ ਸੀ| ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਸਿਆਸੀ ਮਾਫ਼ੀਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ 38 ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੰਭੀਰ ਮਾਮਲੇ ਦਰਜ ਹਨ| ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਤਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਕਤਲ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤੱਕ ਅਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ| ਇਸ ਦੇ ਸਿਖਰ &rsquoਤੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੇਠ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ, ਸੰਗਠਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਨੇੜਲੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕਤਲਾਂ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ|
ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੋਇਆ| ਪਹਿਲੇ ਪੰਜ ਦਿਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਧਰਨੇ ਦਾ ਕੋਈ ਨੋਟਿਸ ਨਹੀਂ ਲਿਆ| ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮਾਮਲਾ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਟਾਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਜਾਂਚ ਕਰਕੇ ਐਫਆਈਆਰ ਬਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣਗੇ ਜੋ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸ਼ਰੇਆਮ ਉਲੰਘਣਾ ਹੈ| ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਐਫਆਈਆਰ ਦਰਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਜਾਂਚ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ| ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਸਖ਼ਤ ਰੁਖ਼ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਪੁਲੀਸ ਅਗਲੀ ਸੁਣਵਾਈ ਵਿੱਚ ਐਫਆਈਆਰ ਦਰਜ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਈ|
ਪਰ ਸੱਤਾ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਦੇਖੋ, ਪਾਸਕੋ ਵਰਗੀ ਗੰਭੀਰ ਧਾਰਾ ਤਹਿਤ ਐਫਆਈਆਰ ਦਰਜ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਦੋਸ਼ੀ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਸ਼ਰਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ|  ਉਹ , ਝੁਕਣ ਜਾਂ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੀੜਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲਗਾਤਾਰ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ| ਉਹ ਵਿਰੋਧੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਤਾਕਤਾਂ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਦੱਸ ਕੇ ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ &rsquoਤੇ ਪਰਦਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ | ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਕਹਿਣਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ|
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਭਾਜਪਾ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਵਧਦੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ| ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਸੀ ਕਿ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਦਖ਼ਲ ਨਾਲ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਉੱਤੇ ਕੇਸ ਦਰਜ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਲਵਾਨ ਆਪਣਾ ਧਰਨਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਗਲਤ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਹੈ| ਧਰਨੇ ਦੌਰਾਨ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਦੀਆਂ ਔਰਤ ਭਲਵਾਨਾਂ ਦੇ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦੀਆਂ ਨਿੱਤ ਨਵੀਂਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ| 
ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਰੁਕਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਔਰਤ ਖਿਡਾਰਨਾਂ ਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ| ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਠਹਿਰਨ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਖਿਡਾਰੀ ਠਹਿਰੇ ਹੋਣ| ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਕਮਰਾ ਵੀ ਔਰਤ ਭਲਵਾਨਾਂ ਦੇ ਕਮਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲਾ ਹੀ ਬੁੱਕ ਕਰਾਉਂਦਾ ਸੀ| ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਵਿਨੇਸ਼ ਫੋਗਾਟ ਨੇ ਸਾਫ਼-ਸਾਫ਼ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਸ਼ਣ ਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਤੋਂ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਹਟਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ| ਉਸ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਾਈ ਜਾਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ|
ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੱਦ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਫੀਆ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਇਸ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੈ| ਜਦਕਿ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਔਰਤ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੇ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਕਵਾਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਸਿਰਫ਼ ਗੋਦੀ ਮੀਡੀਆ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਸੱਤਾ ਪੱਖੀ ਧੜਾ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਚਾਅ ਰਿਹਾ ਹੈ| ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਜੋ ਪਾਖੰਡ ਰਚਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਇਹ ਇਕ ਚਮਕਦੀ ਮਿਸਾਲ ਹੈ| ਪਰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸਾਹਿਬ ਕਿਉਂ ਚੁੱਪ ਹਨ| ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਪੀਐਮ ਮੋਦੀ ਵੱਲੋਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ| 
ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਬੀਜੇਪੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਚਿਨਮਯਾਨੰਦ ਤੋਂ ਸੇਂਗਰ ਅਤੇ ਸਾਕਸ਼ੀ ਮਹਾਰਾਜ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸੌਦਾ ਸਾਧ ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹਨ| ਅਤੇ ਬਿਲਕਿਸ ਬਾਨੋ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਤਲਾਂ ਦਾ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚੋਂ ਰਿਹਾਅ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਾਰਾਂ ਦੇ ਹਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਫ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੀ ਗਲ ਹੈ| ਆਖਿਰ ਤੁਸੀਂ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਸੰਦੇਸ਼ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ? ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਬਿਲਕਿਸ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਹੈ| ਤੁਸੀਂ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕਰਕੇ  ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅੱਧੀ ਆਬਾਦੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਹੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਤੇ ਕਤਲ ਕੋਈ ਅਪਰਾਧ ਨਹੀਂ ਹੈ|ਕੀ ਇਸ ਨਾਲ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦੇ ਹੌਂਸਲੇ ਨਹੀਂ ਵਧਣਗੇ? ਕੀ ਇਹੀ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਭਗਵੇਂ ਹਿੰਦੂ ਔਰਤ ਨੂੰ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ? ਕਨੂੰਨ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਇੱਕ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਹੈ| ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਰਗ ਜਾਂ ਫਿਰਕੇ ਲਈ ਇਹ ਅਪਰਾਧ ਛੋਟ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਰੋਕਿਆ  ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਆਪਣੇ ਫਿਰਕੇ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ  ਸ਼ਿਕਾਰ ਨਾ ਬਣਾਉਣ ?
ਇਹਨਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਇੰਜ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਮਾਫੀਆ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ| ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲਾਂ, ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਅਤੇ ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ| ਸੌਦਾ ਸਾਧ ਤੇ ਹੋਰ ਅਪਰਾਧੀਆਂ  ਨੂੰ ਜ਼ੈੱਡ ਪਲੱਸ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ| ਵਿਹਿਪ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਜਰੰਗ ਦਲ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸੰਗਠਿਤ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਜੋ ਹਿੰਦੂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਹੋ ਚੁਕੀਆਂ ਹਨ ,ਉਹ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ, ਦਲਿਤਾਂ ਲਈ ਖਤਰਾ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ| ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਸੰਵਿਧਾਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ| ਇਸ ਵਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ| 
-ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੁਰੇਵਾਲ